Dopjeschauffeur Danny rijdt België rond voor het BCG

Week van de vrijwilliger 

“Als we in scholen dopjes gaan halen, lijken we bijna een attractie. De kinderen zijn dan zo blij!” 

De aandachtige lezers is het misschien opgevallen, maar in ons vrijwilligersteam hebben wij verschillende Danny’s die actief zijn. Tijdens de Week van de Vrijwilliger zetten we graag Danny H. in de kijker. Al 2 jaar is hij actief als chauffeur binnen de dopjesactie. Samen met zijn compagnon de route Jean doorkruist hij het hele land om er bij verschillende inzamelpunten grote aantallen dopjes op te halen.

Een dag als dopjeschauffeur, wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Van de planner krijgen we de inzamelpunten door waar we dopjes moeten halen. Deze zijn geordend op regio en met een kaart stippelen we vervolgens een route uit. Meestal vertrekken we rond 8 uur in de ochtend. Vervolgens rijden we dan van punt tot punt. Dat kan op één dag soms 500 kilometer zijn. Zeker als we naar de kust of tot diep in West-Vlaanderen rijden.

Niet iedereen maakt graag lange routes. Wat trok je zo aan?

In mijn vorige leven was ik 10 jaar lang buschauffeur. Toen ik in de krant zag dat het Belgisch Centrum voor Geleidehonden chauffeurs zocht, wist ik dat dit iets voor mij zou zijn. Wat later overtuigde ik mijn buurman Jean om mee te komen want met 2 is het natuurlijk altijd gezelliger. We haasten ons niet en hebben tijd. ’s Middags eten we op ons gemak een broodje. Het is al eens voorgevallen dat we kort even stopten als we wat interessants op de route tegenkwamen. Zo hebben we in West-Vlaanderen bijvoorbeeld een oorlogskerkhof bezichtigt. Het is eigenlijk altijd een heel ontspannen dag en je komt zo al eens op plaatsen! (lacht)

Een camionette bestickerd met een grote labrador. Jullie rijden niet onopgemerkt voorbij.

Neen, dat klopt! Aan stoplichten lachen mensen ons vriendelijk toe en in de file wuiven ze naar ons. Als we in scholen dopjes gaan halen, lijken we bijna een attractie. De kinderen zijn dan zo blij! Ook maken mensen foto’s van de bus voor op sociale media. Het komt ook regelmatig voor dat we bij inzamelpunten een tasje koffie krijgen aangeboden. We nemen dan ook altijd onze tijd om een babbeltje met hen te slaan. We voelen ons ambassadeurs van het Belgisch Centrum voor Geleidehonden en staan mensen graag te woord.

Door een dopje te sparen kan je met een kleine daad een goed doel helpen. Toch komt er heel wat bij de dopjesactie kijken.

Ik stond daar inderdaad echt van te kijken. De dopjesactie is een bedrijf op zich dat gedragen wordt door vrijwilligers. Scholen, verenigingen, bedrijven,… : over heel België helpen mensen mee met het sparen van dopjes. Praktisch iedere dag rijdt er een camionet rond om ze bij inzamelpunten op te halen. Twee keer per week wordt er in groep gesorteerd in Tongeren, maar ook buiten Tongeren sorteren veel mensen. Met de opbrengst van de verkoop van de dopjes kunnen we de opleiding van geleidehonden financieren. Ik kan je in eerste lijn zeggen, dat een klein dopje sparen een groot verschil maakt.